Zoetstoffen en suikervervangers: hoe gezond zijn ze?

Hoe gezond is zoetstof? En hoe gezond zijn suikervervangers? We leggen het uit in dit artikel.

Suiker is er in heel veel gedaanten, maar ‘gezonde suiker’ bestaat niet. Voorbeelden van suikers zijn sacharose (sucrose of kristalsuiker, opgebouwd uit glucose en fructose), glucose (druivensuiker), fructose (vruchtensuiker), lactose (melksuiker). De ‘klassieke’ kristalsuiker wordt gemaakt uit het sap van suikerbieten. Ook uit het sap van suikerriet kan kristalsuiker worden gemaakt. In sommige producten komen van nature suikers voor, bijvoorbeeld lactose in melk en fructose in honing.  

Omdat mensen zich steeds bewuster zijn geworden van de gevaren van het eten van te veel suiker, stoppen fabrikanten tegenwoordig vaak zoetstoffen of suikervervangers in voedsel en dranken. 

Zoetstoffen

Intensieve zoetstoffen zijn zoetstoffen die wel 35 tot 8000 keer zo zoet zijn als suiker. Je hebt er dus weinig van nodig. Ze zitten in zoetjes, vloeistof of poeder, en vaak in light frisdrank, zuivelproducten en suikervrije kauwgom. Voorbeelden van intensieve zoetstoffen zijn acesulfaam-K, cyclamaat, saccharine, stevia en aspartaam. Deze zoetstoffen hebben geen invloed op de bloedsuiker en bevatten weinig of geen calorieën. Ze kunnen dus helpen bij het afvallen. 

Er gaan veel bakerpraatjes rond over zoetstoffen. Ze zouden gevaarlijk zijn voor de gezondheid. Maar de algemene veiligheid van zoetstoffen is bewezen. Uiteraard moet je je wel houden aan de maximale hoeveelheden per dag. Hoeveel dit precies is verschilt per zoetstof. 

Suikervervangers

Er zijn ook suikervervangers die stiekem helemaal geen suikervervangers zijn, maar gewoonweg suikers vermomd als iets anders. Of het nou agavesiroop heet, kokossuiker of fructose, het blijft suiker. Het is niet zo dat suikers uit kokos of vruchten gezonder zijn dan geraffineerde of toegevoegde suikers. Wel bevat fruit natuurlijk vezels, mineralen en vitamines. Dus als je suikers binnenkrijgt door een vrucht te eten, komen door de vezels de suikers gelijkmatiger vrij, waardoor er geen suikerpiek ontstaat die vervolgens weer tot een suikerdip leidt.